Tutaj przede wszystkim daty i ludzie z nimi zwiazani. Pierwsza data i to jest niepodwazalne to rok 1984. Jest to data ktora na zawsze wpisala sie do historii polskiego hip hopu (nie mylic z rapem). To byl okres w ktorym pelna para nasze media zainteresowaly sie tym dla niektorych dziwnym zjawiskiem. Dokladnie byl to program "Jarmark" prowadzony przez panow Pijanowskiego i (niestety nazwy drugiego nie pamietam) tam to po raz pierwszy ukazal sie teledysk ekipy o nazwie Break Machine noszacy tytul "Street Dance", pozniej przyszla kolej na nastepny troszke bardziej szokujacy numer czyli "Up Rock" kultowej po dzis dzien ekipy "Rock Steady Crew". Od tej chwili sprawy tocza sie bardzo szybko. Nadchodzi rok 1985, Piotrkow Trybunalski i pierwsza impreza o randze Mistrzostw Polski, czyli turniej prawdy. Na przykladzie Gniezna moge powiedziec, ze sam udzial w tej imprezie maksymalnie podnosil prestiz kazdej ekipy. W Gnieznie grupa ktora dostapiła tego niewatpliwego zaszczytu (od poczatku prowadzona przez Jerzego Jezka, zwanego dalej "RAMO"), nosila nazwe "Flash Group", choc nie odniosla zadnego znaczacego sukcesu, to jednak jako pierwsza zaistniala na ogolnopolskiej arenie. Trzeba w tym miejscu zaznaczyc, że byla ona oddelegowana przez M.O.K (instytucje, ktora obecnie w prawie zadnym polskim miescie nie jest zainteresowana Breakiem). W tym samym czasie w kilku polskich miastach powstaly ekipy rownie smiało i ochoczo jak gnieznianie wzieły sie za udoskonalanie elementow tanca, ktorych szczytem było opanowanie fali, szyby, i tak bardzo do dzis docenianej zaciny, stopa, stop klatki... , czy jak to Bog zwał. Nie trudno się domyslec, ze o figurach takich jak bary, banka nawet nikt nie myslal. W roku 1986 oczywiscie w Piotrkowie Trybunalskim mozna bylo zaobserwowac juz ekipy z miast w ktorych rozwoj Break Dance osiagnal najwieksza dynamike. Nie trudno jest zgadnac, ze byly to takie osrodki jak : Szczecin, Kielce, Gniezno. Był to rok w ktorym co zdolniejsi tancerze zaczeli wykonywac figury, a dokładnie bary. Musze w tym momencie wymienic ksywy tych ludzi, poniewaz dzieki nim moglismy pierwszy raz zobaczyc to na zywo. Byli to: Jaroslaw Staniek z Warszawy , Maciej Byczewski (Byku) z Sieradza, i Supel z Kielc (nie pamietam nazwiska). Ulegajac lokalnemu patriotyzmowi musze zaznaczyc, ze niestety na parkiecie Gniezno nie zaistnialo w zaden sposob, ale zostalo zauwazone podczas rozlicznych bitew ktore wraz z klimatem im towarzyszacym zostaly zapozyczone z filmow jakie wraz z technika video zostaly sprowadzone do naszego kraju (Break Dance, Beat Street). Jesli o mnie chodzi, to obie te produkcje mialy bardzo duzy wplyw na ksztalt tego co sie dzialo na parkietach w Polsce i pod tym wzgledem zaden film, ani reportaz ich nie pobije. Nie zbaczajmy jednak z tematu i przypomnijmy kto glownie odnosil sukcesy na parkietach i dzieki temu na stale wpisal sie do historii. Pierwsze miejsce Break Dance solo zajal wspomniany już wczesniej Jaroslaw Staniek, drugie Piotr Blaszczyk z Kielc (czlowiek ten mial najwiekszy wplyw na rozwoj Hip Hopu w Kielcach), trzecie miejsce zajal chyba Supel z gory przepraszam za ewentualna pomylke, ale dysponuje tylko wlasna pamiecia. Byla to bardzo wazna impreza, poniewaz dzieki niej zawiazaly sie przyjaznie (i nie tylko) ktore trwaja po dzis dzien i dzieki ktorym my czyli swiat hip hop-u mogl przetrwac po dzis dzien. My, czyli Gniezno, po powrocie do domu mielismy do przemyslenia wiele rzeczy, zeby w przyszlym roku zaznaczyc swoja obecnosc na parkiecie, co nam sie udalo, ale o tym napisze nastepnym razem.
Nadszedl rok 1987. Mistrzostwa Polski oczywiscie w Piotrkowie Trybunalskim. Wszyscy juz mniej wiecej znaja swoje mozliwosci, wiec cisnienie jest niesamowite. Kazdy przygotowywal sie do imprezy bardzo powaznie, uklady coraz bardziej dopracowane (mozna powiedziec nie ma juz amatorki). Od samego poczatku wiadomo bylo, ze w czolowce znajda sie ekipy ze Szczecina, Wloclawka, Koszalina i Gniezna. Po prezentacji bardzo wyrownanych ukladow jednym „oczkiem” najlepsi okazali się Flash Boys z Gniezna, tuz za nimi uplasowali się B.B. Rap ze Szczecina. Solo natomiast pierwsze miejsce zajal najlepszy w tych czasach gnieznienski elektryk Sindbad. Musze tutaj zaznaczyc, ze poziomu owczesnego elektryka mozna dzis tylko pozazdroscic, bo do dzis nie widzialem na parkiecie nikogo kto by dorownal starym mistrzom takim jak: Kuba , Kaszub, Miciu (Wloclawek), Eryk , Stogo , Landos (Szczecin), Piter, Czarny (Kielce). Mysle, ze to ze wzgledu na brak materialow trzeba bylo samemu duzo pracowac nad soba, i dzieki temu kazdy charakteryzowal sie odmiennym stylem, nie mowiac juz o numerach ktore sie w zaciszu domowym opracowywalo.
Nastepna impreza miala miejsce oczywiscie w roku 1988. Bylo to jak do tej pory najciekawsze ze wszystkich spotkan w Piotrkowie. Duzy wplyw na atrakcyjnosc imprezy mial zaproszony do polski aktualny Mistrz Europy Robert Gibusha. Po jego pokazie okazalo sie jakie jest nasze (Polakow) miejsce w szyku europejskim. To co robil ten czlowiek na parkiecie dalo nam wiele do myslenia. Wielu z nas pierwszy raz za jego sprawa zobaczylo jak sie kreci banke i inne figury, ktore dzis naleza do podstawowych, a na tamten dzien byly dla nas czarami. Mozna powiedziec, ze od tamtego czasu rozpoczela sie nowa era w polskim break dance, czyli ostra jazda na figury. Jednak nie wszyscy byli tak calkiem do tylu. Piotr Żogo (Stogo) solowy zwyciezca tej imprezy zajebiscie jak na tamte czasy opanowal kilka figur i tym samym pokazal, ze wcale nie musimy byc tylko obserwatorami. Grupowo Flash Boys znow okazali sie najlepsi. Mysle, ze jak na tamte czasy grupa ta zaslugiwala na uznanie z tego wzgledu, ze potrafila zaskoczyc wszystkich swoja pomyslowoscia, a jej wyczyny akrobatyczne, byly naprawde godne podziwu. Drugie miejsce nieoczekiwanie, ale zasluzenie zajela ekipa z Białego Stoku. Pozostawili oni w pokonanym polu wielu faworytow, min. zdobywcow trzeciej lokaty Scrap Beat (Wloclawek). Trzeba tutaj dodac, ze w sklad bialostockiej ekipy wchodzily trzy osoby.
Mistrzostwa, ktore odbyly sie w 1989 r
|
